فضیلت سوم : هوشمندی (Smart)
از میان این سه فضیلت ، این یکی بیش از بقیه نیاز به تشریح کردن دارد، زیرا آن چیزی نیست که شاید در ظاهر به نظر برسد، این فضلیت ربطی به توانایی فکری ندارد. در زمینۀ تیمی، هوشمندی صرفا به رفتار معقول شخص با افراد دیگر اشاره می کند. این مفهوم کاملا با توانایی رفتار پسندیده و هوشیاری در روابط بین فردی مرتبط است. افراد هوشمند معمولا می دانند که در موقعیت گروهی چه اتفاقی دارد رخ می دهد و اینکه چگونه به موثرترین شیوه با دیگران تعامل کنند. آنها سوالات خوبی می کنند، به حرف دیگران گوش می دهند و در گفت گوها توجه کامل خود را حفظ می کنند.
شاید برخی این ویژگی را هوش عاطفی بنامند، که مقایسۀ بدی هم نیست، اما هوشمندی احتمالا قدری از آن ساده تر است. افراد هوشمند صرفا در مواجه با ظرافت های سازوکارهای گروهی و تاثیر سخنان و کنش هایشان از قدرت قضاوت و شم خوبی برخوردارند. در نتیجه، آنها بدون اینکه بدانند واکنش های احتمالی همکارانشان چیست چیزی نمی گویند و کاری نمی کنند – یا نمی توانند چیزی بگویند و کاری بکنند.
هوشمندی صرفا به رفتار معقول شخص با افراد دیگر اشاره می کند. به یاد داشته باشید که هوشمند بودن لزوماً به معنی نیت خیر نیست. افراد هوشمند می توانند از استعدادهای خود برای اغراض خوب یا بد استفاده کنند. در واقع، برخی از خطرناکترین افراد تاریخ به دلیل برخورداری از هوش در روابط بین فردی معروف شده اند.
گروه آموزش مجازی هم آموز
بخشی از کتاب بازیکن تیمی ایدئال
دوره های مجازی مرتبط با مدیریت منابع انسانی در سایت هم آموز:
– ایجاد انگیزه و تعهد در کارمندان
